Πειθαρχία χωρίς φωνές, χωρίς τιμωρία
Τα όρια δεν είναι τιμωρία — είναι πράξεις αγάπης. Προσφέρουν στα παιδιά το αίσθημα ασφάλειας που χρειάζονται για να αναπτυχθούν με σιγουριά και αυτοέλεγχο. Χωρίς όρια, ο κόσμος τους μοιάζει χαοτικός και αγχωτικός.
Γιατί χρειάζονται τα παιδιά όρια;
Γιατί τα βοηθούν να καταλάβουν τι είναι αποδεκτό, να μάθουν αυτοέλεγχο και να συνυπάρχουν αρμονικά.
Όταν λέμε «όχι», στην πραγματικότητα λέμε «σε προστατεύω».
Πώς βάζουμε όρια με αγάπη
• Μείνετε σταθεροί. Αν σήμερα κάτι επιτρέπεται και αύριο απαγορεύεται, το παιδί μπερδεύεται.
• Χρησιμοποιήστε ήρεμο τόνο. Η σταθερότητα της φωνής έχει μεγαλύτερη δύναμη από οποιαδήποτε φωνή.
• Εξηγήστε με απλά λόγια. «Δεν πετάμε τα παιχνίδια, γιατί μπορεί να χτυπήσουμε».
• Δώστε επιλογές. Αντί για «μην φωνάζεις», πείτε «θέλεις να μιλήσουμε ή να πας λίγο στο δωμάτιό σου να ηρεμήσεις;».
• Ενισχύστε τη θετική συμπεριφορά. Παρατηρήστε και πείτε «Μου άρεσε που μοιράστηκες το παιχνίδι σου».
Τι να αποφεύγουμε
• Τις απειλές και τις ενοχές («αν δεν είσαι καλός, δεν θα σε αγαπάω»).
• Τις ατελείωτες εξηγήσεις — τα παιδιά χρειάζονται λίγα και ξεκάθαρα λόγια.
• Τις φωνές ή τη σωματική τιμωρία, που προκαλούν φόβο, όχι σεβασμό.
Τα όρια είναι η γλώσσα της ασφάλειας. Όταν μπαίνουν με αγάπη, τα παιδιά μαθαίνουν να εμπιστεύονται – και εμάς και τον εαυτό τους .
Δεσύπρη Κλειώ
Παιδαγωγός προσχολικής ηλικιάς
Όρια με αγάπη
